Het nieuwe wielrennen (Een fitness-salonfähige sport)

Het nieuwe wielrennen (Een fitness-salonfähige sport)

Het echte leven is al zo hard, daarom moeten sport en spel sympathiek zijn. De beste moet winnen, de valsspeler moet worden gediskwalificeerd en de dopinggebruiker moet zijn medailles inleveren. Een sporter moet niet alleen sterk, behendig of balvaardig zijn, maar vooral ook eerlijk, om niet te zeggen onschuldig overkomen. Gewiekste mensen zijn er al genoeg, sport moet puur zijn – althans dat moeten we geloven. Toch? Als het echte leven de sport binnendringt en het gif van de werkelijkheid z’n werk kan doen, verliest de sport z’n voorbeeldfunctie.

Wielrennen leek misschien ooit zo’n goudeerlijke sport. Niet dus. Maar de opvolger dient zich al aan. Ook zo’n sport met een volkse achtergrond (i.t.t. tennis, hockey, zeilen en al die andere elitesporten), ook zo’n sport die vanzelf lijkt te zijn ontstaan (i.t.t bedachte sporten zoals squash en cricket): boksen.

Nelson Mandela bokste. Een beter boegbeeld kun je je als sport niet wensen.

Vedergewicht Orlando Cruz heeft onlangs als eerste bokser bekendgemaakt dat hij homoseksueel is. Kennelijk is de wereld eindelijk beschaafd genoeg om dit netjes te verwerken.

De Volkskrant schijnt jarenlang niet over boksen te hebben willen schrijven, onthulde VK-medewerker Jan Mulder onlangs op DWDD. Tenzij het echt niet anders kon: ‘Mohammed Ali wereldkampioen’ werd een berichtje in een klein korps op pagina 6 onderaan. Maar de afgelopen week stond er een groot verhaal in over de verkapte homoseksuele bokser Emile Griffith die in de jaren zestig een tegenstander die hem voor mietje had uitgemaakt had doodgemept.

Zelfs het oer-burgerlijke Carré laat zich niet onbetuigd, en organiseert tegenwoordig jaarlijks een boksgala. 

Boksen is het nieuwe wielrennen, zeker weten. Bij mij op fitness worden sinds kort ook bokslessen aangeboden. Yoga was er geen succes, de cursussen ‘mindfulness’ werden gemeden en op de lessen roeitechniek kwamen alleen zwaarlijvige corpsballen af. Bij boksen daarentegen loopt het storm. Ik mag me gelukkig prijzen dat ik nog een plaatsje heb weten te bemachtigen .

Boksen is een fitness-salonfähige sport geworden. En het is óók een prachtige sport. Wie nog altijd denkt dat een bokswedstrijd niet meer is dan een door de mafia georganiseerde schijnvertoning, doet er goed aan eens te kijken naar een van de instructiefilmpjes van oud-bokser Russ Anber op YouTube. Techniek, niet kracht of dom geweld kenmerken de goed bokser, zo maakt Anber duidelijk. Boeksen is niet twee mannen die onbesuisd op elkaar inslaan, het is eerder een verdedigingssport dan een vechtsport. Wat zeg ik, een denksport: boksen is schaken op lichamen in plaats van op borden, zoals sportjournalist Budd Schulberg zei.

O ja. In de kelder heb ik overigens nog een nauwelijks gebruikte racefiets staan. Ruilen voor een paar boskshandschoenen?

Deel:

Geef een reactie