Plug in, turn on (Het eeuwige leven)

Plug in, turn on (Het eeuwige leven)

De film Avatar en het recente interview met futurist Ray Kurzweil op Wintergasten hebben me wel aan het denken gezet.

In de toekomst kan ik misschien versleten ledematen en organen van tijd tot tijd inwisselen tegen andere, betere onderdelen (zoals in de film Robots ook gebeurt) en me helemaal laten doorspoelen en mijn bloed vervangen (zoals Keith Richards naar verluidt heeft gedaan). En misschien zou mijn ‘geest’, mijn ‘ziel’, mijn ‘bewustzijn’ of hoe je dat noemt van tijd tot tijd een ander lichaam kunnen betrekken, net als in Avatar. Misschien zelfs met verschillende lichamen tegelijk (als we toch moeten multitasken, waarom dan niet in verschillende lichamen). Of misschien zou mijn geest zelfs een verbinding kunnen aangaan met andere geesten – zoals computers nu ook al aan elkaar kunnen worden gekoppeld via internet in, zoals dat tegenwoordig heet, de ‘cloud’. Plug in, turn on, don’t drop out 😉

Wat mij betreft: graag! Het lijkt me heerlijk om onsterfelijk te zijn. En mocht ik ooit anders hebben beweerd (ik heb wel eens een brave hendrikkencolumn geschreven met die strekking) dat waren leugens, uitvluchten, domme bezweringsformules. En als ik toen wel meende wat ik toen zei, heeft Kurzweil me nu in elk geval op andere gedachten gebracht. Toen hij zijn vader op jonge leeftijd verloor, ervoer hij intens verdriet en woede – hij wilde hem terughebben, hij wilde dat zijn vader onsterfelijk zou zijn. Waarom zouden we ook ontkennen dat we hechten aan het leven, althans aan ons eigen leven en het leven van degenen die ons dierbaar zijn? Ons overlevingsinstinct is toch de sterkste kracht die ons voortdrijft, of niet soms? Ons eigen leven, het voortbestaan van de soort – daar draait het toch om in het leven?

Dank Avatar, dank meneer Kurzweil. Dank ook meneer Darwin, het is me eindelijk allemaal helemaal duidelijk. Het leven dient geen ander doel dan het leven zelf.

Merkwaardig genoeg lijkt niet iedereen er zo over te denken. “Ik ben meer dan mijn overlevingsinstinct.” “Ik hoop mijn kleinkinderen nog mee te maken, maar daarna is het toch echt mijn tijd.” “Hoe gaan we al die onsterfelijke mensen dan voeden” – en andere ‘wil niets’ en ‘kan niets’ krijg ik te horen van iedereen die ik vraag of ze het eeuwige leven willen nu het binnen bereik lijkt te komen (rond 2040, als we Kurzweil mogen geloven).

Ik spreek jullie nog wel als het zo ver is. Aan jullie straks de keuze: de ‘cloud’ of de hemel.

Deel:

2 reacties op “Plug in, turn on (Het eeuwige leven)

Geef een reactie