De neus (Andermans zaken)

De neus (Andermans zaken)

‘Veroordeeld door de media’, dacht de neus, het is zo’n modieuze uitdrukking waarvan je als je ‘m de eerste keer hoort wel zo’n beetje denkt dat je weet wat er mee wordt bedoeld. Maar als je er langer over nadenkt ontglipt de betekenis je.

Want wat wordt ermee bedoeld?, vroeg de neus zich af. Wordt iemand veroordeeld als ‘de media’ (een dreigender, minder grijpbare term dan ‘de pers’) op de stoel van de rechter gaan zitten en iemand die slechts verdacht is van een misdrijf schuldig verklaren? Of ben je als verdachte al veroordeeld als je überhaupt aandacht krijgt van de media? Of je voor de rechtbank (en in de media!) schuldig wordt bevonden of niet, je wordt toch voorgoed getekend door al die nare publiciteit? Je hangt hoe dan ook. Je imago is voorgoed vergald en waar ben je in deze door de media gedomineerde wereld zonder imago? Nergens, toch?

Het beste kun je je neus niet boven het maaiveld uitsteken, overwoog de neus. Niet opvallen, dan kunnen ze je niet kapot schrijven. Geen beter imago dan geen imago, met andere woorden. Alhoewel: had hij de afgelopen jaren niet alles in het werk gesteld om niet op te vallen? Hij had zich niet in andermans zaken gestopt, had geen cocaïne gesnoven en had zich bevrijd van de jeugdpuistjes die hem in de puberteit hadden ontsierd. Hij was verkleind, verbouwd en verkleurd om maar zo neus-neutraal mogelijk voor de dag te komen. Het was helemaal verkeerd uitgepakt: de neus was in het oog gelopen.

Misschien kwam het wel door al camouflagepogingen dat hij het lid zogezegd steeds op de neus kreeg, bedacht de neus. Misschien dat de media liever hebben dat je je afwijkingen accepteert dan dat je probeert niet af te wijken. Een excentriekeling die gek doet: dat is eigenlijk heel gewoon, daar kunnen de media makkelijk mee overweg. Maar een excentriekeling die per se gewoon wil doen: dat is pas gek, dat kunnen ze niet plaatsen. En een mopsneus die uit schaamte een onzichtbaar neusje van Cleopatra wil worden, dat vinden ze helemaal vreemd.

De neus kon er niet helemaal bij. Hij besloot zijn overpeinzingen aan de stem voor te leggen. Die was tenslotte ook niet bepaald normaal, had de nodige tegenslagen gekend (en hits als Billy Jean, Beat It en Thriller zaten er niet meer in voor de stem) maar had alle verwikkelingen van de afgelopen jaren toch aardig doorstaan. De neus wilde wel eens weten hoe stem dat voor elkaar had gekregen.

Deel:

Geef een reactie