Enig vertrouwen in Trouw (Over Trouw Compact)

Enig vertrouwen in Trouw (Over Trouw Compact)

Nederland, zo heet het, is het land van koopmannen en dominees. Voor de koopman – of liever gezegd: de zakelijk geïnteresseerde lezer – zijn er genoeg bladen, van Het Financieele Dagblad tot FEM Business, van Quote tot Elan. De dominee – lees: degene die belangstelling heeft voor het geestesleven en voor maatschappelijke ontwikkelingen – komt er bekaaid af.

Er zijn enkele tijdschriften die het met een beperkt budget heel aardig doen, zoals Filosofie Magazine en Psychologie Magazine, maar die zijn alleen al door hun naam erg hoogdrempelig. Dan zijn er enkele navelstaarderige bladen zoals Happinez, maar die zijn vooral gericht op de mensen die zich met hun persoonlijke ontwikkeling bezighouden. De dominees zijn juist óók geïnteresseerd in hun omgeving en maatschappelijke ontwikkelingen. De opiniebladen dan? Maar die schuiven steeds meer de kant van de koopman op, Elsevier achterna, als ze het redactionele spoor tenminste niet helemaal bijster zijn (Vrij Nederland).

Terwijl de doelgroep voor een blad dat als uitgangspunt heeft dat de mens niet leeft ‘bij brood alleen’ aanzienlijk moet zijn. Misschien is het op de bladenmarkt nu zelfs eerder tijd voor de dominee dan voor de koopman. Dat is moeilijk te bewijzen. Maar als je weet dat 97 procent van de Nederlanders wel eens aan een goed doel geeft (en in verhouding tot andere nationaliteiten hele hoge bedragen ook, getuige de hoge opbrengst van giro 555), als je ziet dat de sociaal betrokken SP als enige partij in de kamer een grote groei doormaakt, als je ziet dat er minder belangstelling komt voor het ‘platte’ carrière maken en meer behoefte komt aan een zinvolle invulling van het leven, dan … ja, dan zou er toch ruimte moeten zijn voor een intelligent, sociaal betrokken blad?

Van de dagbladen komt Trouw nog het meest in de buurt. Deze week is de kant voor het eerst op tabloid uitgekomen, en hopelijk zal dat de latent aanwezige doelgroep aanspreken. Het karakter van de krant – veel aandacht voor de minder bedeelde medemens, veel al dan niet religieuze diepe gedachten, veel bespiegelingen, veel maatschappelijke discussies, kunst en cultuur (in de ruimste zin van het woord – is door de restyling gelukkig niet aangetast. Wat dat betreft is het blad goed geschikt om die ‘kansrijke niche’ (in de woorden van PCM-directeur Theo Bouwman): ‘de wereldwijde tegen het consumentisme gerichte tegenbeweging’.

Wel had de redactie gerust wat verder kunnen ingrijpen. Trouw Compact (de redactie mijdt het woord tabloid omdat dit te veel associaties zou oproepen met de buitenlandse boulevardbladen) heeft nog te veel weg van een krant op broadsheet-formaat die is verkleind tot een compact Trouwtje. Zo is er maar één pagina-overschrijdende ‘spread’ (op p 2-3), terwijl dit een goede manier is om op dit formaat twee tegenoverliggende pagina’s tot een geheel te smeden. Ook heeft men het niet aangedurfd om actuele berichten te schrappen die niets van doen hebben met karakter van het blad. Zoals zovele dagbladen heeft Trouw niet consequent kunnen kiezen: willen we het nieuws brengen of verdieping? Terwijl het zo eenvoudig is: Trouw koop je niet voor het nieuws maar voor De Verdieping.

Deel:

Geef een reactie