Feitenbrij (Over ‘Nederlandse journalisten houden niet van journalistiek’)

Feitenbrij (Over ‘Nederlandse journalisten houden niet van journalistiek’)

Journalisten, waartoe dienen die eigenlijk? Om mensen te informeren over van alles en nog wat, om feiten te verschaffen. Feiten, waartoe dienen die eigenlijk? Feiten zijn een soort grondstof voor meningen. Voed de mensen feiten, en er komen meningen uit. Soms rechtsdraaiende meningen, soms linksdraaiend. Dat hangt af van de hersenen die de feiten verwerken. Meningen, waartoe dienen die dan? Welnu, als je een mening hebt, kun je de discussie aangaan met andere mensen met andere meningen. Dat is goed, dat is bevorderlijk voor het democratische gehalte van de samenleving.

Kortom: leve de journalist die zich beperkt tot nieuwsgaring en weergave van de feiten, daar hebben we tenminste wat aan. Helaas zijn de meeste (Nederlandse) journalisten niet erg geïnteresseerd in het journalistieke handwerk, en schrijven ze liever semi-intellectuele columns dan dat ze buurtbrandjes verslaan. Aldus, kort samengevat (als ik het goed heb begrepen, ik heb het boek niet gelezen), de gewezen journalist Jan Blokker in zijn nieuwe publicatie ‘Nederlandse journalisten houden niet van journalistiek’, waarin hij vooral met de dagbladjournalistiek afrekent, in het bijzonder met De Volkskrant.

Schematisch gezien kun je vier soorten journalisten onderscheiden: 1. de journalist die zich beperkt tot de feiten, en geen meningen ten beste geeft (type ‘Argus’), 2. de journalist die feiten en meningen combineert (type ‘chef opiniepagina’), 3. de journalist die in meningen grossiert, zonder zich iets aan de feiten gelegen te laten liggen of bij wie de feiten van volstrekt ondergeschikt belang zijn (type recensent) en 4. type feiten noch meningen doen er erg toe (denk aan de journalisten die ‘how to’-verhalen en service rubrieken verzorgen, verhalen die eerder praktisch van aard zijn dan opiniërend of beschrijvend). Blokker breekt in zijn boek een lans voor (kranten)journalist type 1, en keert zich tegen type 2 en 3.

Een vreemd betoog. Feiten zijn er genoeg, ja komen er zelfs steeds meer, zeker met de opkomst van het nieuws via internet, de burgerjournalistiek, met het toenemende belang van voorlichtende instanties, PR-bureaus en andere professionele persberichtenspuwers die bijdragen aan de huidige feitenbrij. Nóg meer feiten? Ik zou niet weten hoe mijn eenvoudige brein die allemaal moest verwerken. Liever wat minder feiten. Waren er maar meer journalisten type 2, die de feiten selecteren, toegankelijk presenteren en duiden – kortom, die mij helpen een mening te vormen, dat kan ik echt niet in m’n eentje. En waren er maar meer journalisten type 3, die mij door het ingewikkelde moderne leven gidsen.

Of Nederlandse journalisten niet van journalistiek houden, kan me niets schelen. Ik maak me wel eens zorgen dat ze niet houden van hun lezers.

Deel:

2 reacties op “Feitenbrij (Over ‘Nederlandse journalisten houden niet van journalistiek’)

  1. Journalistiek?

    Volgens mij zit èlke journalist zijn werk te doen vanuit een rolstoel. Ook Max Pam. Computers, camera’s en microfoons halen hen uit hun isolement.

Geef een reactie