In de wachtkamer (Over het bericht dat patiënten zorginstellingen gaan beoordelen)

In de wachtkamer (Over het bericht dat patiënten zorginstellingen gaan beoordelen)

De eerste arts die zich verheugt dat patiënten zorginstellingen gaan beoordelen is nog niet gearriveerd. Wel kunt u een arts spreken die kan uitleggen waarom een ‘patiënt’ geen ‘klant’ is en dat de arts vele malen meer van ziekten en behandelwijzen weet dan de patiënt en dat de patiënt eerbiedig moet luisteren als de arts spreekt.

De eerste arts die het ook maar iets kan schelen of u beter wordt is te laat vandaag. U kunt een nummertje trekken om een ongeïnteresseerde collega te spreken. Hij heeft een lichte jetlag die slecht wordt verhuld door een stevige kater. Toon wat meer begrip voor hem dan hij voor u; hij is net teruggekeerd van een tweede huwelijksreis met zijn derde vrouw op hun nieuwe boot. Hij heeft het niet makkelijk. Ooit wilde hij mensen genezen, nu moet hij op hun kosten belangrijker zaken regelen.

De eerste arts die zelfstandig nadenkt is er ook nog niet. Wel artsen die op grond van een oppervlakkige diagnose een kant en klare oplossing aandragen. Het is een houding die wordt gevoed doordat onderzoek in de medische wereld in laboratoria wordt uitgevoerd en niet ‘op de werkvloer’, doordat de arts zijn kennis uit boekjes haalt en niet uit de praktijk van alledag. Patiënteninformatie wordt niet aangewend om de medische kennis verder te ontwikkelen.

De eerste arts die onafhankelijk is van de farmaceutische industrie laat het vandaag ook afweten. Wel zijn er veel collega’s die u veel te dure medicijnen kunnen uitschrijven van veel te gerenommeerde merkfabrikanten. Als u wilt, hebben we ook ‘medicines in search of a disease’. De bijwerkingen zijn acceptabel, daar zijn ze op getest. Dit heeft zo veel geld gekost, dat de industrie wel gedwongen is ze op de markt te brengen. Misschien helpen ze wel tegen uw kwaal. Heeft u liever een placebo? Dat werkt misschien beter dan zo’n ‘medicine in search of a disease’, maar toch zullen we nooit uitschrijven. En als we dat wel doen, zullen we u dat niet vertellen, daar is het een placebo voor. Heeft u liever een alternatief medicijn? Dat kan helaas niet, want ook al is de werking aangetoond, wij erkennen dat pas als het in ons medische handboekje staat. Jammer voor de feiten, maar onze theorieën zijn heilig.

De eerste arts die verstand heeft van automatisering laat weten dat hij overspannen thuis zit vanwege een virusinfectie (zijn computer is ziek en hij moet ‘m genezen). Wel een arts die het maar niets vindt dat mensen op internet informatie inwinnen over hun ziekte, omdat dit maar leidt tot mondige patiënten. Of een arts die gruwelt van e-mail consulten, omdat hij laagwaardig dienstverlening wil blijven koppelen aan hoogwaardige tarieven. Of een arts die zich zorgen maakt over het elektronisch klantendossier, omdat patiënten hierdoor veel te makkelijk van de ene naar de andere arts kunnen overstappen.

Nee, als u een goede arts zoekt, kunnen wij niets voor u doen. En we begrijpen dat u ons straks waarschijnlijk een laag rapportcijfer gaat geven op internet, maar eerlijk gezegd kan ons dat niets schelen. Niet zolang er een overvloed is aan patiënten en een tekort aan artsen. Wij zijn ziek, maar u kunt ons niet genezen.

Deel:

Geef een reactie