Waarom ik geen Apple heb (En niet altijd voor kwaliteit kies)

Waarom ik geen Apple heb (En niet altijd voor kwaliteit kies)

Hoe vaak is het me niet overkomen, dat iemand mij een teleurgesteld “ik had gedacht dat jij wel een Apple zou hebben” toevoegde. Maar nee, ik heb geen Apple (of moet je ‘Mac’ zeggen? Ik weet het na al die jaren nog niet).

Apple-gebruikers zijn, volgens een onderzoek van Mindset Media ‘ruimdenkend, nieuwsgierig, intens voelend en nogal overtuigd van zichzelf’. Ook zouden Mac-aanhangers makkelijk omgaan met emoties. Ze zijn ontvankelijk voor hun eigen gevoelens; mogelijk voelen ze geluk en ongeluk intenser dan anderen. Ze geloven dat verbeeldingskracht en intellectuele nieuwsgierigheid bijdragen aan een goed leven. Ontdekkingslustig zoeken deze mensen naar rijke, gevarieerde en nieuwe ervaringen. Nederigheid is ten slotte niet het sterkste punt van Mac’ers. Mindset Media: “Ze zijn minder bescheiden en meer overtuigd van hun eigen superioriteit dan de bevolking in het algemeen.”

En gelijk hebben ze, om dol op zichzelf te zijn. Of liever gezegd: gelijk hebben ze om dol op hun Apple te zijn. Want hoe je het ook wendt of keert, Apple heeft de eerste commercieel succesvolle microcomputer geïntroduceerd (en dat dit succes is overvleugeld door dat van IBM doet daar niets aan af). De grafische interface met muis en pictogrammen is misschien niet door Apple bedacht (dat was Xerox), maar Apple kwam er maar mooi mee als eerste op de markt: de vensters, de menu’s, het klikken en slepen, het dubbelklikken, het vuilnisbakje. En dan het prachtige design van de iMacs, de iPod en al die andere kekke apparaten.

Nee, dan zijn wij MS DOS/Windows-gebruikers toch maar een minderwaardig slag mensen. Het enige dat wij voor hebben op Apple-gebruikers is dat we enig verstand van computers hebben ontwikkeld. We zijn groot geworden met de meest cryptische DOS-commando’s (van APPEND tot XCOPY, van ATTRIB tot VOL), we hebben vele ‘blue screens of death’ overleefd en we hebben stug doorgewerkt ondanks onze logge software met z’n krakkemikkige ‘drivers’ en hinderlijke ‘bugs’. We zijn whizz kids tegen wil en dank geworden: als iets het niet doet, dan weten wij de computer wel aan de praat te krijgen.

Apple-gebruikers hoeven niet te weten hoe hun apparaten in elkaar steken en functioneren. Die doen het gewoon. Af en toe oppoetsen zodat ze mooi glimmen – en dat is alles. Ze lachen ons uit om onze verbeten vlijt. Maar wij zijn trots op onze zwaar bevochten computerkennis. En stiekem vrezen we dat die kennis ooit zal verouderen, dat Windows nog meer van Apple overneemt en onze krukkige PC’tjes net zulke geoliede machines worden als die machtige Mac’s. Maar zo ver is het gelukkig nog niet.

Een Apple is kunst, een PC noeste arbeid. Een Apple is Mozart, een PC Salieri. Een Apple is Ajax, een PC Feyenoord. Een Apple is The Beatles, een PC The Rolling Stones. Een Apple is een Ferrari, een PC een Opel.

Daarom zal ik nooit een Apple gebruiken: ik zou niet durven.

Deel:

Geef een reactie