Polderen, een rechtse hobby

Polderen, een rechtse hobby

Polderen lijkt een oer-Hollandse gewoonte, maar is een importproduct uit Frankrijk. Dat is de conclusie die onderzoeker Roeland Audenaerde trekt uit zijn proefschrift over de Franse denker Louis de Bonald.

De edelman Louis de Bonald (1754-1840) verzette zich tegen de Franse Revolutie. Hij zag die omwenteling als een opstand van het individu tegen de wil van God en de natuur. Als ‘secretaris der natuur’ verafschuwde hij de revolutionaire ideeën over vrijheid, gelijkheid, democratie, kapitalisme en mensenrechten. Die denkbeelden zouden volgens hem alleen maar oorlog en strijd veroorzaken tussen politieke partijen en tussen sociale klassen.

Alleen terugkeer naar de oude samenleving van gilden en standen, waarin werkgevers en werknemers ‘harmonieus’ met elkaar overleggen, kon volgens hem de maatschappij behoeden voor de gevaren van staatsalmacht en anarchie.

Zijn pleidooi voor samenwerking, consensus en overleg maakt De Bonald tot de Franse uitvinder van het poldermodel. De ideeën van de katholieke denker werden in Nederland in de negentiende eeuw overgenomen door de priester Herman Schaepman en de protestantse voorman Willem Groen van Prinsterer. Deze twee politici richtten bewegingen op die ten grondslag liggen aan het CDA, het Nederlands Christelijk Werkgeversverbond (VNO-NCW) en de vakcentrales FNV en CNV. Zo kregen de denkbeelden van een oerconservatieve Fransman (houd jij ze dom, houd ik ze arm) ook in de drassige polder vaste voet aan de grond.

Polderen, ook al een rechtse hobby, dus… Artikel gevonden op sync.nl

Deel:

Geef een reactie