Waarom een gevangenisstraf soms een beloning is

Opsluiting is niet voor iedereen ontzettend. Voor echte revolutionairen is het een ontspanning, een kalmeringsperiode. De illegale leeft altijd in onrust, in materiële ontberingen en in angst voor zichzelf, voor anderen en voor de zaak; eindelijk wordt hij gepakt, en dan is het uit, alle verantwoordelijkheid valt van hem af: hij hoeft alleen te zitten en uit te blazen.

Maar voor jonge, onschuldige mensen is het verschrikkelijk om te worden gevangen gezet. Niet alleen omdat de vrijheid ze wordt ontnomen, omdat ze ruw worden behandeld, slecht te eten krijgen, geen frisse lucht, kortom van alles te kort komen – dat is allemaal nog niets.

Al hadden ze het nog driemaal zo beroerd, daar zouden ze gemakkelijk tegen kunnen, als die morele schok er maar niet bij kwam. Je verliest je geloof als onschuldig gevangen wordt gezet – je geloof in de mensen verdwijnt, je raakt verbitterd.

De schrijver Leo Tolstoj in Opstanding (p 318 van mijn paperback-editie)

Deel:

Geef een reactie