Saaie kutcolumn? Wat nou saaie kutcolumn?! Hier heb je een…

“Wat een saaie kutcolum”, schreef Yo tot twee keer toe in reactie op mijn stukje over de komende beursgang van een aantal Nederlandse internet-bedrijven. Jammer dat je geen mailadres hebt achtergelaten en ik je niet persoonlijk kan bedanken.

Want dankbaar ben ik, Yo. Geen groter compliment aan een adviseur dan dat hij saai is. Saai: zoals Wim Kok saai is. Saai: zoals de macro economische verkenningen van het Centraal Planbureau saai zijn. Zo saai wil ik ook zijn.

Als adviseur moet je je woorden nu eenmaal zorgvuldig wegen. Eén verkeerd advies en je zorgvuldig opgebouwde reputatie raakt aangetast. Zeg maar dag tegen de makkelijk verdiende omzet. Zeg maar dag tegen je Jaguar en je grachtenpandje.

Om die natuurrampen te voorkomen, bouw je de nodige mitsen en maren in je adviezen in. Stellige uitspraken schrijf je aan anderen toe. Elke opinie voorzie je van een kanttekening en elke kanttekening van een voetnoot. Voor elk argument geef je een tegenargument, zonder zelf positie in te nemen. Door en door degelijk. Risicoloos. En saai.

Zo ontstaan adviezen waarmee je alle kanten op kunt. Oók jij, Yo. Als de koers van een aandeel omhoog gaat, terwijl ik een daling voorspel op pagina 4 van mijn ‘Dutch equity markets in the new millennium’? Geen nood: op pagina 5 kun je lezen dat een sterke daling ’tot de mogelijkheden behoort’. Ik heb gelijk en jij bent blij. Ik mijn geld, jij je betrouwbare, saaie adviesje.

Of heb je mijn rapport niet gelezen, Yo? Kan ik me ook wel voorstellen. Waarschijnlijk was de saaitedichtheid te groot. Geen probleem: je hoeft me niet te lezen, als je m’n adviezen maar gelooft. Ik licht mijn onleesbare tekst graag mondeling toe. Ik heb je mijn uurtarief toch al doorgegeven? Voor jou leg ik er wat bovenop. Voor dat geld laat ik je graag zien hoe dat mailprogramma van je werkt.

Column voor Freeler