Guide Me Back Home: prachtalbum dankzij Donald Trump
‘Guide Me Back Home’ is de neerslag van een toer van Dennis Green in 2017 door zijn vaderland Canada, waar hij naar uitweek toen het presidentschap van Donald Trump hem even te veel was geworden. Dat hoor je zeker terug op het album, zij het niet in de nummers op deze ‘liefdesverklaring aan Canada’.
Je kunt zeggen van Donald Trump wat je wilt, maar mooi dat hij er voor heeft gezorgd dat er nu het prachtige album ‘Guide Me Back Home’ van City and Colour ligt.
City and Colour is de naam waarmee singer-songwriter Dallas Green zich tooit, of hij nu met een band optreedt of als solo-artiest. Het vorige album van City and Colour, ‘If I Should Go Before You’ (2015) was het werk van een groep. ‘Guide Me Back Home’ is daarentegen een solo-project van Dennis Green, hier en daar vergezeld door multi-instrumentalist Matt Kelly. Het album is de neerslag van een toer in 2017 door zijn vaderland Canada, waar hij naar uitweek toen het presidentschap van Donald Trump hem even te veel was geworden.
Als je het weet, hoor je dat zeker terug, althans in de praatjes die Green tussen de nummers door geeft. Zo gaat de inleiding op ‘We Found Each Other in the Dark’, aanvankelijk over het nummer zelf, dat ‘hoe we goed met elkaar overweg kunnen’ als onderwerp heeft. Vervolgens mondt dit uit in een hilarisch betoog waarin Green zijn publiek om zich even in te houden en geen ‘gemene tweets’ te versturen totdat ze het nummer gehoord hebben. “Daarna mag je zeggen hoezeer je me haatte toen ik dat zei, maar nu even niet. Goed?” Het had tot kampioen-twitteraar / niet-luisteraar Donald Trump zelf gericht kunnen zijn.
Het nummer daarna, ‘Silver and Gold’, gaat over het einde van de wereld, ‘wat met alle overstromingen en het presidentschap van Trump best eens nabij zou kunnen zijn’, aldus Green.
Verdriet
Het is dat Green zelf Trump zo vaak noemt, grappen over hem maakt en zinspelingen maakt, want de nummers op ‘Guide Me Back Home’ zijn eerder geschreven, afkomstig van ‘If I Should Go Before You’ en de albums die daaraan voorafgingen.
Tijdloze, verstilde nummers zijn het, die Green met een hoge stem die van alle franjes is ontdaan. Agressie is ver te zoeken, eerder spreekt er verdriet of gelatenheid uit de nummers (ook door de pedalsteelgitaar van Matt Kelly), al noemt Green het album zelf een liefdesverklaring aan Canada. Misschien dat een nummer als ‘Comin’ Home’ inderdaad zo kan worden beluisterd.
Gitaargeweld
Fraaie muziek is het, met – dat wel – evenveel ruimte als in de weidse landschappen van Canada. Heel anders dan City and Colour soms klinkt, met veel ‘noise’ en gitaargeweld, en al helemaal anders dan de post-hardcoregroep Alexisonfire waar Dennis Green vroeger deel van uitmaakte.
‘Guide Me Back Home’ is in al zijn eenvoud een veel evenwichtiger album geworden dan voorganger ‘If I Should Go Before You’. Misschien dat de praatjes tussen de nummers door op den duur wat zullen gaan tegenstaan, misschien dat het album iets te lang duurt (20 nummers is iets te veel van het goede, hoe goed de hit ‘Lover Come Back’ en de overige 19 nummers ook zijn), maar dan nog blijft de conclusie overeind: prachtalbum. Dank u Donald Trump.
Foto: Brennan Schnell [CC BY-SA 2.0], via Wikimedia Commons
