Moths.: het eerste album met ‘pop noir’ van Einfach Kurt

Binnenkort verschijnt Moths., het eerste album van Einfach Kurt. Vol nummers over ‘zaken die de mens minder leuk maken’. “Maar die juist ook interessant zijn, en zich goed lenen om over te schrijven.”

Einfach Kurt – de naam is geïnspireerd op ‘Hier kommt Kurt’ van Frank Zander – is het geesteskind van Koert van Essen. Een geuzennaam, die hij heeft gekozen omdat hij als student muziektherapie in Nijmegen door Duitse medestudenten vaak werd begroet met het ‘Einfach Kurt’ uit dat nummer. Verder heeft Frank Zander met zijn Duitse elektronsiche zingzang-muziek hoegenaamd geen invloed gehad op het werk van Einfach Kurt. Eerder neigt Koert van Essen naar wat hij ‘pop noir’ noemt: “Pop met blues- en country-invloeden. Pop met een donker randje.”

De muziek van Einfach Kurt wordt wel vergeleken met die van Tom Waits, maar Van Essen is de eerste om toe te geven dat die vergelijking mank gaat. “Mijn stem is lichter dan die van Tom Waits”, zegt Van Essen. Heel in de verte doet zijn stem misschien aan Waits denken: “Ik heb soms ook dat ‘kelige’, maar ik haal ook de hogere tonen, anders dan Waits.” Wel is Waits een belangrijke inspiratiebron, sinds Van Essen op zijn 19e ‘Mule Variations’ hoorde, een album dat zo’n diepe indruk op hem maakte dat het hem inspireerde om muzikant te worden.

Trauma
In de daaraan voorafgaande jaren luisterde hij vooral naar de hip hop en gansta rap van die tijd. Stoere, boze muziek die eigenlijk ver van hem afstond, maar waar hij na de plotselinge dood van zijn zus zijn toevlucht in zocht. “Juist omdat het zo weinig kwetsbaar was. Het overlijden van mijn zus was een enorm trauma, een trap op mijn ziel. Het leven kwam opeens onvriendelijk binnen. Het heeft jaren geduurd voordat ik er overheen was. Al werkt het natuurlijk altijd nog door.”

Of het nu door die traumatische ervaring kwam of door wat Van Essen zijn ‘zwaarmoedige aanleg’ noemt, feit is dat de nummers van Einfach Kurt op zijn eerder verschenen EP (‘Labour’) en zijn debuutalbum ‘Moths.’ gaan over ‘de zelfkant van het leven, over verdriet, eenzaamheid, verveling, jaloezie’ en ‘andere zaken die de mens minder leuk maken’, aldus Van Essen. “Vandaar ook de titel van de plaat. Motten zijn lelijke vlinders, tenslotte, zo lelijk dat ze het daglicht niet verdragen.”

‘Mottig’

Waarom juist over duistere, ‘mottige’ zaken gezongen? “Omdat die juist zo interessant zijn, en zich goed lenen om over te schrijven.” En dat doet Van Essen met verve.

Zeker op de single ‘Stitches’, een nummer over bindingsangst, op ‘Push where it hurts’ (‘over iemand die je kwetst zonder het zo te bedoelen – waardoor het juist extra pijnlijk is’) en op het fraaie ‘Midnight Conversation’ een nummer waarop Van Essen gezelschap krijgt van zangeres Tenfold, over een heilloos gesprek tussen een jongen en een meisje. Heilloos – maar daarom niet minder geschikt om vast te leggen in een prachtig nummer.