Felix van Cleeff – The Crimson Sea

Felix van Cleeff – The Crimson Sea

‘And now for something completely different’ heeft Felix van Cleeff zo te horen gedacht toen hij zijn nieuwe plaat The Crimson Sea opnam. Op zijn vorige cd Into the Dark betoonde hij zich een singer-songwriter in de traditie van Nick Drake: gevoelige ballades met akoestische gitaar of tingeltangel piano die het goed doen bij het kampvuur en in de tienerkamer. Das war einmal: op The Crimson Sea tapt hij uit een heel ander vat. Heel andere vaten, liever gezegd. The Crimson Sea telt negen composities, die sterk uiteenlopen.

Nu eens doet een nummer denken aan de Nederpop van Shocking Blue vanwege de galm in de stem, het polderaccent en het hier en daar beeldende maar ook wat merkwaardige Engels “Sometimes a man/He finds himself/In front of a bridge”). Dan roept Van Cleeff eerder Herman Brood of Gruppo Sportivo in herinnering (de vrouwenkoortjes op de eerste single Babylon). Elders – in het titelnummer, bijvoorbeeld, en in Not Crazy Enough, klinkt hij bijna als Radiohead ten tijde van The Bends, met staccato gitaarspel, tempowisselingen en plotselinge afwisselingen van luid en zacht. Maar met even groot gemak tovert hij een prachtige gospel tevoorschijn (When My Time Has Come).

En wat is de muziek mooi georkestreerd en gearrangeerd. Prachtige blazers (vooral op When My Time Has Come). En de strijkers klinken wonderschoon in combinatie met de stem van Van Cleeff. Een stem die tamelijk zacht en zachtaardig klinkt, en in de hardere nummers wat minder tot zijn recht komt. Hier en daar dreigt de muziek zijn stem zelfs te verdringen. In het krachtige, soulvolle Sometimes A Man mis je een zanger à la James Brown. In het theatrale Borders Of Your Mind zou je wensen dat een brulboei als Peter Hammill achter de microfoon had gestaan.

Om het in maritieme sferen te verwoorden: de zee op The Crimson Sea is nu eens woest, dan weer windstil. En hoe minder woest de wateren zijn, hoe meer Felix van Cleeff zich er op zijn gemak voelt. Wat niet wegneemt dat de meeste ruigere nummers op zich ijzersterk zijn. Sterker nog, vrijwel álle nummers op deze plaat zijn ijzersterk. Het gevarieerde, eclectische The Crimson Sea is zondermeer zeewaardig.

Deel:

Geef een reactie