Bekentenissen van een boekrecensent

Langdurig en onbevooroordeeld recenseren is een buitengewoon eerloze, vervelende en uitputtende taak. Het gaat er niet alleen om dat je iets waardeloos de hemel in prijst – al hoort dat er wel bij, zoals ik zo zal laten zien – maar ook dat je voortdurend reacties op boeken ‘uitvindt’ terwijl je er eigenlijk geen spontane mening over hebt. De recensent is, hoe afgestompt hij ook mag zijn, professioneel geïnteresseerd in boeken, en van de duizenden boeken die er jaarlijks verschijnen, zijn er waarschijnlijk maar vijftig of honderd waarover hij met plezier zou schrijven. Als hij zijn vak werkelijk goed verstaat, weet hij tien of twintig van die titels te pakken te krijgen, maar waarschijnlijk ontvangt hij er maar twee of drie. De rest van zijn werk is, hoe precies hij lof of kritiek ook verwoordt, in feite onzin. Zo spoelt hij, scheutje voor scheutje, zijn onsterfelijke geest door naar het riool.

George Orwell in Tegen Totalitarisme (pagina 230 van mijn editie)