Waarom iemand routine-regisseur wordt

Als een regisseur door de kritiek wordt gedropt, als hij het gevoel heeft dat zijn werk te lichtvaardig wordt beoordeeld, dan is de enige weg die hem openstaat erkenning via het publiek te krijgen. Als hij alleen maar aan de kassa denkt, eindigt hij als een routine-regisseur, en dat is jammer. Het schijnt mij toe dat de kritiek vaak verantwoordelijk is voor die houding: zij drijven iemand naar de zogenaamde publieksvriendelijke films. Omdat hij dan altijd tegen zichzelf kan zeggen: “Mij kan de kritiek niets schelen, mijn films verdienen geld.” Er is een beroemd gezegde hier in Hollywood: “Een kritiek kun je niet mee naar de bank nemen.”

Voor de laatste keer (voorlopig): Regisseur Alfred Hitchcock (Hitchcock-Truffaut, p. 83)