Afgoden toen en nu

Geen denker heeft het geloof in idolen zo krachtig aan de kaak gesteld als Francis Bacon, de vader van de wetenschappelijke revolutie van de zeventiende eeuw.

Maar Bacon ontwikkelde die wetenschappelijke methode niet voor niets. Als christen wilde hij zich niet zonder meer neerleggen bij de zondeval. Hij vond dat de menselijke heerschappij over de natuur hersteld moest worden, en het paradijs op aarde moest worden vormgegeven. Bacon vond het dan ook niet voldoende om je alleen maar over de wereld te verwonderen, zoals de oude Griekse filosofen hadden gedaan, de wereld moest verbeterd worden.

Het probleem nu is dat wij geen redenen meer hebben om wetenschappelijk bezig te zijn. We doen aan wetenschap omwille van de wetenschap en niet omwille van een betere wereld. De wetenschap is nu zelf een idool, een afgod, geworden. Dat is gevaarlijk. We moeten het monster van de wetenschap onder controle zien te krijgen, want nu lopen we op eieren.

Wetenschapsfilosoof Herman de Regt tijdens de bijeenkomst ‘Bacon en Eggs’ (ik heb het uit Trouw).