The Riptide Movement: stadionrockers in de dop
Mocht U2 nog eens met pensioen gaan, dan staat de opvolger popelend in de startblokken: The Riptide Movement. Ook een Ierse groep die uitmunt in stadionrock. Tegelijkertijd maakt de groep zeer menselijke en persoonlijke nummers.
De naam ‘The Riptide Movement’ zegt het eigenlijk al. ‘Riptide’ is een sterke stroming naast de kust, zoals die in Australië bestaat. “En wij willen ook onze muziek klinkt alsof de natuur tekeer gaat. Vandaar”, zegt zanger Mal Tuohy van de Ierse viermansformatie. “En dat ‘Movement’? We hebben ons jarenlang gevoeld alsof we in een beweging zaten voor een of ander hooggestemd doel. We deden alles zelf: optredens regelen, promotie, muziek schrijven, platen opnemen – noem maar op. Een ‘Movement’, dus. En ‘The’? Dat heeft iemand voor Riptide Movement geplaatst”, grapt hij.
Inmiddels is groep het ‘doe het zelf’-stadium ontstegen na jarenlang buffelen. In 2014 kwam het album ‘Getting Through’ uit, dat aan de top van de Ierse hitparade belandde, en de aandacht trok van Universal. De single ‘All Works Out’ was in Ierland ook direct een grote hit, eens te meer een bewijs dat The Riptide Movement een van de populairste groepen van Ierland is.
Sinds enkele maanden heeft The Riptide Movement een contract met Universal op zak – Universal zorgt ervoor dat het werk van de groep wereldwijd wordt verpreid. Eindelijk is er ook een manager die – in de woorden van Tuohy – druk bezig is om de band tot heersers van de wereld te laten uitgroeien. “Een ideale situatie. Andere mensen kunnen zich ontfermen over de zakelijke kant. Wij kunnen ons concentreren op de muziek.”
De afgelopen jaren hebben talrijke muziekliefhebbers al kennis gemaakt met die muziek. Vaak zonder het zelf te weten, misschien. De band heeft namelijk in het voorprogramma gespeeld van grote artiesten als Bob Dylan, Bon Jovi, The Rolling Stones en Neil Young (met wie de groep zelfs het podium heeft gedeeld voor de toegift ‘Rockin’ in the Free World’). The Riptide Movement maakt muziek die geknipt is voor massale bijeenkomten. Stadionrock à la U2 (“Goede band. Zij het dat ze onderhand aan pensioen toe zijn. Wij volgen ze graag op.”). Bovendien zit er ook een vleugje Bruce Springsteen in de muziek van The Riptide Movement, gekruid met het punkerige geluid van The Gaslight Anthem en de uptempo folkmuziek van Mumford & Sons en afgemaakt met wat soul.
“We lijken op al die artiesten”, zegt Tuohy. “We zien dat als een voordeel: dat betekent dat we een heel breed publiek kunnen aanspreken.” Wat niet wegneemt dat hun muziek bij vlagen iets heel menselijks en persoonlijks heeft. Op ‘Getting Through’ staat bijvoorbeed een nummer over hoe de huidige Ierse jeugd ondanks een goede opleiding geen werk kan vinden en zich gedwongen ziet te emigreren. ‘Across the Water’ heet het. Diverse nummers gaan over eigen relaties van de groepsleden.
Die prettige combinatie tussen groots en persoonlijk pakt op de beste nummers ‘Getting Through’ goed uit. Ook in de huiskamer. “Wij doen ook veel optredens in kleinere zalen. De nummers zijn geschreven op akoestische gitaar, en zijn hierdoor ook geschikt om in een huiskamer te spelen. Als het moet dan. Het liefste spelen we in een stadium – al is het dan in het voorprogramma van een grote act. Geef ons 20 minuten en de menigte zingt met ons mee.”