Burgerlijke ongehoorzaamheid: wat mag?

Burgerlijke ongehoorzaamheid is van alle tijden.

Discussie over de vraag of dergelijke acties binnen de grenzen van de democratische rechtsstaat blijven is evenmin nieuw.

In 1972 heeft rechtssocioloog Kees Schuyt daarvoor criteria geformuleerd:
– acties moeten gewetensvol zijn, geweldloos,
– er moet een samenhang bestaan tussen actievorm en doelstelling,
– de actievoerders moeten weloverwogen en openlijk te werk gaan,
– bereid zijn zich aan arrestatie en bestraffing bloot te stellen, legale middelen moeten zijn uitgeput, de rechten van anderen moeten in acht worden genomen.

Deze criteria zijn er om te beoordelen of de daad past binnen de reikwijdte van de democratische rechtsstaat.

Job Cohen, in zijn verdediging van het actieverleden van wethouder Maarten van Poelgeest. Interessant! Vooral omdat er maar weer eens uit blijkt hoe zeer rechtvaardigheid en doelmatigheid met elkaar in tegenspraak zijn (vooruit: kunnen zijn). Want zal iemand die de samenleving wil veranderen niet juist van deze criteria afwijken? Menige terrorist vindt van wel i.i.g.