Oorlogsdagboek (Een jaar strijd der seksen)

Oorlogsdagboek (Een jaar strijd der seksen)

27-3-2009: Opmerkelijk berichtje in de krant deze week: onder mannen stijgt de werkloosheid, onder vrouwen daalt deze juist. “Bij mannen tussen de 15 en 44 jaar is de werkloosheid toegenomen met 30.000 in één jaar. Bij de vrouwen in die categorie kan nog een daling worden genoteerd van 19.000”, meldt het CBS. Het verschil zou zijn ontstaan doordat mannen op dit moment in de ‘foute’ sectoren zitten (industrie en transport), terwijl in ’typische vrouwenberoepen’ in de zorg en het onderwijs nog volop werk is. Laten we hopen dat er niet meer aan de hand is!

27-6-2009: Ook buiten de als ‘fout’ bestempelde sectoren krijgen mannen het moeilijk. Gisteren ben ik gepasseerd voor die promotie die mij was toegezegd. Helen is partner geworden. Waarom, vraag je je dan af? Omdat ze beter geschikt is dan ik? Ga toch weg! Omdat ze vrouw is? Een aantrekkelijke vrouw nog wel? Dat soort gedachten wuif ik liever weg. Ik moet er in elk geval op bedacht zijn dat ik ze niet uitspreek, met die nieuwe anti-discriminatiewetgeving sta ik zo op straat. Niet klagen, ik héb tenminste nog werk. Hoe veel mannen in mijn omgeving kunnen me dat nazeggen?!

27-12-2009: Ontslagen. Zat er in natuurlijk. Wat nu? Met de anti-manwetgeving die de Kamer er in hoog tempo doorheen heeft gejast, kan ik een nieuwe baan natuurliijk wel vergeten. Misschien kan ik wat thuiswerk verrichten onder een valse naam? Of zwart werken? Was die crisis maar voor voorbij…. god, wat verlang ik naar een overspannen arbeidsmarkt.

27-1-2010: Nood breekt wet. Gisteren een vrouw overvallen, een paar voedselbonnen bemachtigd. Ik heb haar m’n excusess aangeboden, uitgelegd dat ik als man nu eenmaal meer calorieën nodig heb dan zij. Terwijl ik haar tegen de grond gedrukt hield – ja dames, je zou het niet zeggen, maar wij vormen nog altijd het sterke geslacht! – bedacht ik me dat ik al maanden sex gaan heb gehad. Het had gisteren zo gekund… goed dat ik me heb ingehouden, hoe veel van mijn vrienden zijn hun zaakje wel niet kwijtgeraakt na de invoering van de Acte van Castratie?

27-2-2010: Een historische dag: vandaag moeten mannen op straat als zodanig herkenbaar zijn. Je haar laten groeien, jurk aantrekken, je opmmaken – het heeft allemaal geen zin meer. Ik heb de sticker van een penis die van gemeentewege is uitgereikt op de rever van mijn jas geplakt. Eerst wilde ik niet, maar toen ik al die mannen zag van wie het kruis was opengesneden en van wie de edele delen tot bloedens toe waren onteerd, ben ik overstag gegaan.

27-3-2010: Ondergedoken bij G. en S., dat op het gezicht zo onschuldige homostelletje. Ongelofelijk dat homo’s – de enige mannen die in deze vrouwenmaatschappij niet gediscrimineerd worden – zich aansluiten bij het verzet. Bewonderenswaardig ook, na al die eeuwen van discriminatie door mannen. G. heeft al geprobeerd me te bekeren tot de herenliefde. Zal ik ooit kunnen wennen aan zijn liefkozingen?

Deel:

Geef een reactie