Op naar het volgende complot (Over Lost Symbol van Dan Brown)
Een goede roman hoeft geen natuurgetrouwe weergave van werkelijke gebeurtenissen te bieden, en evenmin hoeft een recensie van diezelfde roman trouw te zijn aan het origineel. Sterker nog, het is niet eens noodzakelijk dat de recensent het verhaal dat hij bespreekt goed heeft gelezen. Wat zeg ik, hoe minder hij ervan gelezen heeft, hoe origineler (en dus, in zekere zin, beter) zijn recensie: hij moet zelf wat verzinnen, geïnspireerd door de roman en wat hij er over heeft gehoord. Zijn bespreking is geen slaafse navertelling, maar een eigen creatie.
Door niet te lezen, kan de recensent uitgroeien tot een schrijver, tot een oorspronkelijk kunstenaar. Aldus Pierre Bayards Hoe te praten over boeken die je niet hebt gelezen, een boek in de geest van Oscar Wilde’s uitspraak ‘Ik lees nooit een boek dat ik moet recenseren; je laat je zo gauw beïnvloeden.’
Ik moest deze week aan Hoe te praten… denken toen ik las dat Dan Brown, zijn lang verbeide opvolger van De Da Vinci Code heeft uitgebracht, Lost Symbol. De Da Vinci code was een heerlijk boek voor ons niet-lezers. Je hoefde je niet schuldig te voelen dat je het niet las, want iedereen was het er wel over eens dat het niet de moeite waard was. Tegelijkertijd werd er zo veel over gesproken dat je wel zo’n beetje wist waar het over ging. En wie met kennis van zaken wilde meepraten kon altijd nog naar de film met Tom Hanks – een beroerde film, heette het, die het verhaal van Dan Brown veel te letterlijk volgde – maar dat vonden wij niet-lezers juist wel prettig, omdat dit ons helemaal ontsloeg van de plicht het boek tot ons te nemen.
Lost Symbol is, als ik de eerste berichten mag lezen, van hetzelfde laken een pak als De Da Vinci Code. Volgens mij gaat het boek hierover: het geheime genootschap Skull and Bones streeft naar heerschappij over de wereld via de creatie van een ‘New World Order’, een soort wereldregering. Het doel heiligt de middelen, alle methoden zijn geoorloofd. Moord, afpersing, omkoping, oorlog, drugshandel, aanslagen, revolutie, economische ineenstorting etcetera. Met leden als George Bush senior, zijn vader (een van de financiers van Hitler notabene), de vorige president George Bush junior en enkele tientallen extreem rijke en machtige Amerikanen uit de militaire-, bankiers- en zakenwereld heeft het genootschap lange tijd ook erorm veel macht naar zich toegetrokken. Zeker na de aanslagen op 11 september 2001 (wie nog steeds denkt dat Bin Laden daartoe opdracht heeft gegeven, is onvoorstelbaar naïef. Bush en Cheney zaten erachter. Zo konden ze de binnenlandse vrijheid beperken en hun ‘War on Terror’ uitroepen – en een stap dichter bij de wereldheerschappij komen.
Jammer genoeg voor hen waren er ook voorvechters van vrijheid en democratie. De Kennedy’s, met name (die zij dan ook uit de weg hebben laten ruimen), en nu Obama. Er wordt een vreselijk complot gesmeed tegen de huidige president. Wetenschapper Robert Langdon weet een moordaanslag te voorkomen, ook al gelooft niemand hem aanvankelijk – nou ja, op een lieftallige dame na. Eind goed, al goed. Op naar het volgende complot!
Zit ik er veel naast? Lees het boek dan. Of nee, schrijf een betere bespreking.