Start making sense (Let’s make better things)

Er is veel kritiek op de nieuwe slogan van Philips, ‘Sense and simplicity’. Voornamelijk omdat het woord ‘sense’ zo veel betekenissen heeft. Zintuig, zinvol, verstand – en nog wat van die woorden. Onduidelijk en dus slecht, zo heet het.

Onzin natuurlijk, die kritiek, want een goede slogan kun je niet vastpinnen op een letterlijke betekenis. Sterker nog dubbelzinnigheid is juist een pre. “De NMB denkt met u mee”, “Albert Heijn blijft op de kleintjes letten”, “We help you win” – stuk voor stuk goede, poëtische aforismen waaraan iedereen zo’n beetje elke betekenis aan kan toekennen die hij zelf wil.

Waar je niemand over hoort is de leidende gedachte achter de nieuwe slagzin van Philips. Het idee dat eenvoud ook in producten de kenmerk van het ware is. Een principe dat we in de architectuur ook wel kennen en vergezeld laten gaan van een verheugd ‘less is more’ en ‘form follows function’. Een sympathieke visie, maar willen we wel eenvoudiger apparaten?

Ik waag het te betwijfelen. We willen toegankelijke apparaten, dat wel. Mensen willen niet te veel moeite doen om een videorecorder te programmeren. Maar ze hebben vooral ook behoefte aan multifunctionaliteit. Ze willen films bekijken terwijl ze nog aan het opnemen zijn, ze willen zelf videobeelden kunnen monteren, ze willen DVD’s kunnen branden (of ze het ook allemaal zullen doen, is de vraag. Het gaat vooral om het idee). Wat complexiteit op de koop toe vinden ze niet erg, al moet het natuurlijk niet nodeloos ingewikkeld worden allemaal.

Met apparaten is het als met mensen. Als ze jou eenmaal voor zich hebben gewonnen, kunnen ze het heel bont maken. Een apparaat waarvan de meest elementaire functies makkelijk onder de knie zijn te krijgen, wekt sympathie en vertrouwen. Goodwill, zoals dat heet. De gebruiker gaat ervan uit dat extra inspanningen zullen worden beloond. De geavanceerde functies kunnen daarom worden afgestemd op die gevorderde en goedgelovige gebruiker.

In de software-industrie is het heel gebruikelijk om pakketten modulair op te bouwen en soms zelfs in aparte ‘brokken’ te verkopen; games hebben verschillende ‘levels’. Waarom kan dat niet met hardware, die immers steeds meer ‘embedded software’ bevat?

Om een lang verhaal kort te maken: we willen geen eenvoud, we willen zo veel mogelijk functionaliteit die zo eenvoudig mogelijk wordt gepresenteerd. We willen hardware die met ons meegroeit.

Dus: ‘Start making sense’; geef ons ‘All the sense we want’, veel ‘Sense and sensation’ en ‘Make better things’.

P.S. Enne … de gebruiksaanwijzing mag van mij ook helemaal worden gepersonaliseerd (en bij voorkeur ingebakken in het apparaat zelf, zodat je nooit meer hoeft te zoeken naar die rotte ‘manual’, maar deze zo kunt printen). Ik zie ook wel wat in diploma’s o.i.d. Ik zou tenminste wat trots zijn met een zwarte band of gouden medaille videorecorder bedienen.