Liefdesles

Liefdesles

Wijsheid begint met het besef dat de kunst om te leven niet aangeboren is, maar dat leven een vaardigheid is die we moeten leren, zoals we leren fietsen of pianospelen.

Filosoof annex (toen nog) romanschrijver Alain de Botton in Proeven van Liefde (Essays on Love), geciteerd in de Filosofie Scheurkalender: “Onder het hoofdstuk Liefdeslessen’ filosofeert De Botton over het onderwerp ‘wijsheid’. Hij vraagt zich af wat de wijsheid in onszelf ons aanraadt te doen. “Dat we naar kalmte en innerlijke rust moeten streven, een leven zonder verkramptheid, angst, verafgoding en schadelijke passie.”

De vraag rijst of liefde dan wel hand in hand kan bestaan met wijsheid. Het is immers een heftige emotie die soms redeloos aan kan doen. Volgens De Botton kunnen de twee probleemloos co-existeren, als er maar sprake is van ‘volwassen liefde’. Hij schrijft hierover: “De filosofie van de volwassen liefde wordt gekenmerkt door een actief besef van het goede en het kwade in elk mens, is vol gematigdheid, onthoudt zich van idealisering, is vrij van jaloezie, masochisme en obsessie; zij is een vorm van vriendschap met een seksuele dimensie; zij is aangenaam, vreedzaam en wederzijds.”

Deel:

Geef een reactie