Mamkjdgd (Over aardige mensen)

In de reeks onware en irritante uitdrukkingen (zie ook de vorige Vers Geperst) deze week: ‘Over met aardige mensen kun je de gracht dempen’, oftwel mamkjdgd.

Mamkjdgd is onwaar en irritant zoals alle cliché’s onwaar en irritant zijn. ‘Cliché’s zijn waar’, hoor je wel eens – een cliché op zich, of op z’n minst een metacliché en ook erg irritant – maar natuurlijk zijn cliché’s lang niet altijd waar. Een cliché is kennis uit de tweede of derde hand, het resultaat van elkaar klakkeloos napraten, van erbij willen horen, van niet zelfstandig denken, wat zeg ik: van helemaal niet nadenken. Een uitdrukking die ooit misschien origineel was of bijzonder toepasselijk is nu afgesleten en stomp geworden. De scherpzinnigheid ontbreekt. Irritant dus, zonde van de tijd.

Mamkjdgd suggereert dat je helemaal niets zou hebben aan aardige mensen. Wat een onzin.

Laten we er voor het gemak vanuit gaan dat er twee soorten mensen zijn: leidinggevenden en leidingnemenden. In de bedrijfskunde wordt veel gewerkt met het model leidinggeven van Blake en Mouton. Hierin wordt onderscheid gemaakt tussen ‘productiegericht’ en ‘mensgericht’ leidinggeven. Ooit waren leidinggevenden vooral productiegericht: autoritaire bovenbazen, die hun personeel vooral als instrument zagen om hun eigen doelstellingen te bereiken. Met mensgerichte – aardige – bazen werd het veel te gezellig in het bedrijf, een soort ‘country club’. Maar zeker in een bedrijf met werknemers die goed zelfstandig kunnen functioneren kun je beter zo’n aardige baas hebben dan een dictator (volgens de theorie van het ‘situationeel leidinggeven, zoals uitgewerkt door Hershey en Blanchard).

En dan aardige werknemers, pardon, leidingnemenden: wie durft er in alle oprechtheid te beweren dat er te veel aardige mensen op de werkvloer rondlopen? Of dat het bedrijf beter af zou zijn als die aardige mensen eens een slecht humeur hadden, of misschien wel beter helemaal zouden kunnen vertrekken?

Onaardige mensen, daar kun je de gracht mee dempen. Zachte heelmeesters maken geen stinkende wonden.